Puppy's kijken

We hebben eigenlijk mijn hele leven al een hond thuis, maar toen die een aantal jaar  geleden overleed hebben we een tijdje niks meer gehad. Daarna kregen we toch weer een hond, een pleeghond. Dat wil zeggen dat die hond bij ons is, maar dat de fokker nog met haar naar shows gaat en dat de hond nog puppy's krijgt. Ondertussen is die hond van ons, maar een van haar kinderen (zo noem ik het maar even) is nu ook bij ons en is dus weer een pleeghond. Een beetje een warrig verhaal maar zo is het misschien wel wat duidelijker.

Die hond is nu bij de fokker, want zes weken geleden (ongeveer) heeft zij puppy's gekregen. Het ras van de honden is Finse Spits en de puppy's zijn echt onwijs schattig. Afgelopen zaterdag gingen we naar ze kijken en ik vond het wel leuk om daar een artikel over te schrijven!

Het zijn drie puppy's, twee meisjes en een jongen. Het ras van een Finse Spits vind ik er altijd vrij stoer uitzien, maar de puppy's zijn echt om op te eten. Ze lijken ook nog helemaal niet op een volwassen hond. Het zijn eigenlijk gewoon kleine, onwijs zachte hondjes, die ik eigenlijk het liefst zo klein zou houden. Dat gaat natuurlijk niet dus moet ik er nog maar gewoon even van genieten zo lang ze zo klein zijn. Of totdat ze weggaan, want ze hebben alle drie al een baasje gevonden.

Het leukste aan deze hondjes vind ik denk ik wel dat ze zo enthousiast zijn. Ze zitten in een soort ren (afgezet met een hekje zodat ze niet weglopen) en zo gauw je daarin stapt springen ze tegen je op en willen ze met je spelen of knuffelen. Ze zijn nu ongeveer 6/7 weken oud en volgens de fokker zitten ze nu in de 'sloopfase', waarbij ze eigenlijk het liefst alles kapot willen maken. Dit is best grappig, want zo gauw je ze aanraakt willen ze ook het liefst in de vingers bijten. Dit is onwijs lief, maar ook al best pijnlijk, want hoe klein ze ook zijn, ze hebben al scherpe tandjes. 

Eigenlijk zijn het ook net kleine kindjes, want ze doen niets liever dan spelen. Als je de ren bekijkt, zie je eigenlijk niks anders dan speelgoed, van tunnels tot speelhuisjes en van knuffels tot bijtringen. Het is ook superlief om te zien dat ze eigenlijk continue aan het spelen zijn, zowel samen als alleen, maar dat ze op een gegeven moment allemaal uitgeteld zijn en ineens alle drie liggen te slapen. Alsof ze alles samen willen doen. 

Ik hoop oprecht dat we nog vaak naar de puppy's gaan kijken, want ik ben echt verliefd geworden. Ik ben helemaal niet zo'n dierenmens, maar van de anderhalf uur dat we er zijn geweest, heb ik ook anderhalf uur bij de puppy's gezeten. Ik vind ze zo onwijs lief en eigenlijk mogen ze van mij niet groter worden, ik vind ze zo al mooi en lief genoeg! :)